Hazels Pentakel (Marte Jongbloed)

Sophia (18) las “Hazels Pentakel” van Marte Jongbloed:

Mijn interesse was meteen gewekt toen ik de achterkant van “Hazels pentakel” las. Ik had nog nooit een boek over hekserij gelezen en ik was meteen nieuwsgierig hoe de schrijfster haar onderzoek in het boek had verwerkt. Mijn verwachtingen waren dan ook hoog en ik werd tijdens het lezen niet teleurgesteld.

De 17-jarige Hazel heeft een tijd terug een auto-ongeluk gehad, waar haar ouders bij zijn omgekomen. Naast haar ouders is ze ook haar geheugen verloren en kan ze zich niks meer van haar verleden herinneren. Ze woont nu bij haar oom, maar die is met de tijd steeds meer gewelddadiger geworden. Als dit een hoogtepunt bereikt, vlucht Hazel het huis uit. Ze wordt gevonden en opgenomen door een groep heksen. Langzamerhand begint Hazel zich meer op haar gemak te voelen bij deze mensen, totdat ze erachter komt dat ze in gevaar is. Haar verleden lijkt steeds meer aan te dringen en haar herinneringen komen langzamerhand weer terug. Ze zal erachter moeten komen wie ze werkelijk is, voordat het te laat is.

Hazels pentakel leest snel weg. In het begin ging het zelfs iets te snel voor me, ik had het gevoel alsof ik niet de tijd kreeg om Hazel echt goed te leren kennen en dat ik al meteen het avontuur in werd gegooid. Gelukkig veranderde dit en al snel kon ik dit boek niet meer wegleggen. Vanaf het punt dat Hazel wordt gevonden door de heksen, gaat het verhaal een stuk minder snel. Het sterkste aan het verhaal is de informatie die erin is verwerkt. De rituelen van de heksengroep worden uitgebreid uitgelegd, zodat het voor een lezer die helemaal niet bekend is met hekserij goed te volgen is. Door deze uitgebreide en grondige informatie is het boek niet alleen voor het verhaal, maar ook om meer te leren over de moderne hekserij. Hazel is een bijzonder hoofdpersonage. In het begin had ik nogal moeite om haar te leren kennen door de snelle start van het boek, maar aan het einde had ik een goed beeld van haar gevormd. Wat ik wel een onrealistisch aspect aan Hazel vond, is dat ze de groep heksen zo snel vertrouwd. Pas later in het boek begint ze zich af te vragen of ze deze vreemdelingen wel kan vertrouwen. Toen ik nog vijftig bladzijden te gaan had, besloot ik om nog één hoofdstuk te lezen voordat ik naar bed ging. Dit plan veranderde al snel… voordat ik het wist had ik het boek uit. Het einde van het boek heeft me positief verrast, al moet ik wel zeggen dat het net zoals het begin wel weer erg snel ging. Toch kan ik niet wachten totdat het volgende boek in de serie uit is en wil ik zeker weten hoe het verder gaat met Hazel.